Gabriela Gargaś - W plątaninie uczuć

autor: Gabriela Gargaś

tytuł: W plątaninie uczuć

wydawnictwo: Feeria

rok wydania: 2012
ilość stron: 392
ocena: 6 / 6

Sięgając po książkę nieznanej mi autorki i początkującego wydawnictwa nie miałam wygórowanych oczekiwań. Liczyłam na dość mile spędzony czas w towarzystwie tzw. kobiecej literatury. To, co otrzymałam przewyższyło postawione kryterium i znacznie przerosło moje oczekiwania. 

I teraz będę improwizować. „W plątaninie uczuć” pochłonęło mnie bez reszty, nawet nie od pierwszej strony co pierwszego akapitu, do tego stopnia, że zapisanie spostrzeżeń czy zaznaczanie cytatów wydawało mi się marnotrawstwem czasu. Teraz, kartkując książkę wyłapałam kilka z tych dających do myślenia cytatów, które podczas lektury na dłużej skupiły moje myśli. Niestety to tylko kropla w morzu tych wartych zapamiętania przesłań, czyżby czekało mnie ponowne spotkanie z bohaterkami powieści?

Nie będę zagłębiać się w treść książki, ostatnimi dniami napisano o niej wiele, nie chciałabym, by potencjalny czytelnik zmęczony przesytem odstąpił od lektury. Do góry pochwał skierowanych pod adresem „W plątaninie uczuć” dołożę jednak kamyczek zachwytu, bo jest co chwalić.

Dawno nie czytałam tak dobrej, wyjętej prosto z życia powieści. Autorka, Gabriela Gargaś w swej książce ubrała w słowa, przelała na papier i odzwierciedliła życie niejednej kobiety. Losy głównych bohaterek są przyziemne i realne, czasem brzmią aż dziwnie znajomo, tak łatwo doszukać się w nich śladów własnych przeżyć. Bo przecież są wśród nas kobiety takie jak Dorota, pełnoetatowe żony i matki, nieco zmęczone ale czerpiące energię z ciepła domowego ogniska, dopóki tylko chce się tlić. Albo takie jak Kalina – poddające w wątpliwość swój dotychczasowy związek, kiedy zza horyzontu wyłania się dawna, wielka miłość lub takie jak Hanna – samotne z wyboru kobiety sukcesu, które wierzą, że praca zastąpi im rodzinę i dom. „W plątaninie uczuć” to opowieść o krętych ścieżkach, pełnych wyboi życiowych drogach, rozterkach, pragnieniach ale i bezradności, porażce i zdradzie. A nade wszystko o sile prawdziwej przyjaźni, która przy upadku rozkłada dmuchany materac, by mniej bolało i i rany zdążyły szybciej się zagoić.

„- Mam złamane serce

- Z tym można żyć. Serce ma to do siebie, że jak się je poskłada, poskleja, to zaczyna bić na nowo.”

Szczerze polecam „W plątaninie uczuć”. Zwykle jestem oszczędna w ocenie, w tym przypadku nie miałam obiekcji i wątpliwości. Jak dla mnie to jedna z lepszych powieści na polskim rynku wydawniczym. Słowa zachęty kieruję zwłaszcza do kobiet z bagażem życiowych doświadczeń, one najbardziej uchwycą sens tej powieści.

Sama zaś rozpoczynam poszukiwania debiutanckiej powieści autorki „Jutra może nie być” i zachłannie wybiegam w przyszłość-  wypatruję kolejnej powieści.