Juraj Červenák - Władca wilków

autor: Juraj Červenák

tytuł: Władca wilków

wydawnictwo: Erica

rok wydania: 2012

ilość stron: 376

ocena: 5.5 / 6

Nie, nie jestem uprzedzona nie pałam też niechęcią lecz z fantastyką nigdy nie jest mi po drodze. Wiadomo jednak od reguły są wyjątki i czasem zdarzy mi się sięgnąć po pozycję z tego gatunku. Do tej pory było dobrze, tym razem jest jeszcze lepiej.

„Władca wilków” to otwierający serię Czarnoksiężnik tom poświęcony osławionemu i walecznemu Roganowi. Był on niegdyś najemnikiem Karola Wielkiego i pogromcą Awarów. Niestety los okrutnie go doświadczył, odebrał mu wszystko to, co miał najcenniejszego. Teraz Rogan pełen nienawiści pragnąc pomścić swych najbliższych na własną rękę wymierza sprawiedliwość. Nieustraszony i ogarnięty żądzą zemsty nie waha się stawić czoła Krwawym Psom, ich mrocznemu bogu i władcy zaświatów – Kelgarowi a nawet samej bogini śmierci Morenie. By dopełnić zemsty Rogan musi dotrzeć do Kirtu – świątyni, w której słowiańscy barbarzyńcy czczą swego diabelskiego bożka. W wędrówce towarzyszy mu napotkany wojownik Wielimir i wiedźma Mirena zwana Osą, która chce dobrać się do awarskiego skarbu. Naznaczona śmiercią, walką i krwią droga powiedzie ich do celu, z którego nie ma już odwrotu.

Nie jestem znawczynią gatunku, nie mam wielkiego porównania do innych powieści z tej półki ale jeśli cała literatura fantasy utrzymana jest w podobnym tonie, chyba zmienię obiekt zainteresowania. Lektura „Władcy wilków” sprawiła mi niekłamaną przyjemność. Autor, słowacki pisarz Juraj Červenák wykreował świat pełen magii, czarów, słowiańskich mitów i legend, gdzie świat realny przeplata się ze światem fantastycznym a prawdziwe wydarzenia historyczne stanowiące tło powieści dodają jej kolorytu i wiarygodności.

Czy byłabym tak samo oczarowana, gdyby w treści pojawiły się ziejące ogniem smoki, krwiopijcze wampiry czy gadające drzewa? Mogłoby nie być tak kolorowo. Na szczęście Juraj Červenák oparł swój wyimaginowany świat na mieszance słowiańskiej mitologii, pogańskich bóstw i dzielnych wojowników. Wszak uczył się od najlepszych, „Władca wilków” powstał pod wpływem podziwu autora dla twórczości Andrzeja Sapkowskiego.

Nie trzeba lubować się w fantasy by docenić kunszt autora i jego powieści. Owszem, pewnie znawcy gatunku doszukają się w niej i słabych stron. Ja w każdym razie jestem usatysfakcjonowana teraz tylko pozostaje mi uzbroić się w cierpliwość i wypatrywać kolejnego tomu.  

Nie wiem czy można porównywać na tej płaszczyźnie ale jeśli podobała się Wam „Trylogia Arturiańska” wierzę, że „Władca wilków” również przypadnie Wam do gustu.