Stefan Darda - Starzyzna

autor: Stefan Darda

tytuł: Starzyzna (II tom cyklu „Czarny Wygon”)

wydawnictwo: Videograf

rok wydania: 2010

ilość stron: 271

ocena: 5 / 6

Seria ”Czarny Wygon” nie potrzebuje zakrojonej na szeroką skalę kampanii promocyjnej. Wystarczy sięgnąć po pierwszy tom, reszta wypromuje się sama. Podziwiam czytelników, którzy są z autorem od 2008 roku, w którym to ukazała się „Słoneczna dolina”. Na kontynuację, „Starzyznę” przyszło im czekać dwa lata, na „Bisy” kolejne dwa. Nikt nie lubi czekać, tym bardziej na to, co dobre.

Nie lubię pisać „streszczeń” z kontynuacji serii. Nie chcę przypadkowo zdradzić kluczowych wątków i tym samym odebrać zainteresowanie (i grozę!) płynącą z czytania. Nadmienię jedynie, że „Starzyzna” utrzymała poziom „Słonecznej doliny”. Po raz kolejny trafiamy do zapomnianej przez Boga, naznaczonej klątwą wioski. Już na nas czekają. Stado upiornych wisielców z pustymi źrenicami wynurzające się z Czarnego Wygonu. W eskorcie „nawiedzonego klechy” tylko czekają byś dołączył do hordy przeklętych na wieki.

Nie wiem czy województwo lubelskie cieszy się z takiej promocji regionu, jaką zafundował Stefan Darda. Ja w każdym razie mocno się zastanowię, zanim moja noga po raz drugi stanie w Zwierzyńcu i Krasnobrodzie…A  tak na poważnie, udała się autorowi „Starzyzna”. Wszystko w niej jest dobre, od ponurej scenerii przyprawiającej o palpitację serca poprzez mocno zarysowane postacie (zwłaszcza te nie do końca żywe) oraz satysfakcjonujące, bo sensowne i mroczne rozwikłanie zagadki klątwy zatajenia. To, co mi się szalenie podobało to wpleciony w dialogi prosty język mieszkańców dawnej wsi. „Wyrychtować” -słowo tak dawno nie słyszane, które umarło wraz z bliskimi.

By spotęgować napięcie czytałam „Starzyznę” nocami. Podziałało. Kiedy gdzieś za oknem zaszczekał pies, cichutko zakwiliło moje dziecię a zaraz potem na kartach książki ujrzałam 

Na Wojtusia z popielnika iskiereczka mruga,

Chodź opowiem ci bajeczkę...

Podziękowałam. Niewiele rzeczy mnie przeraża ale tej kołysanki boję się panicznie. Do dziś mam przed oczami kampanię hospicjum i tę właśnie kołysankę. Strach był, napięcie, przerażenie a i owszem. Bardzo polecam więc „Starzyznę”, oczywiście jako kontynuację „Słonecznej Doliny”. Drugi tom także przyprawia o gęsią skórkę, może nie z taką samą częstotliwością jak tom pierwszy ale i tak jest się czego bać. Każdy kto lubi opowiadania utrzymane w klimacie grozy będzie zadowolony.

Poszukując informacji o IV tomie (tak, III są „Bisy” ale szykuje się kontynuacja) przypadkowo dotarłam na stronę autora i trafiłam na kwietniowe spotkania autorskie. I najbliższe w moim mieście… Chyba powinnam zacząć się bać…

Spotkanie autorskie ze Stefanem Dardą

23.04.2013 Rzeszów empik „Galeria Rzeszów” godz. 17:00